maandag 9 september 2013

Dag 15: woensdag 31 juli 2013, Juneau

Na een kort nachtje gaan we 's morgens Juneau centrum bekijken. We wandelen naar the Capitol en The White House. Het capitool wordt verbouwd, er worden vier gigantische Dorische zuilen voor gezet. We kunnen niet bedenken welke toegevoegde waarde deze aanpassing heeft, maar het is voor de inwoners van Juneau vast belangrijk. Of misschien alleen voor de afgevaardigden.
De gouverneur woont in een leuk wit huis waarbij opvalt dat de tuin omheind is door een houten spijlen hek van 1.50 m hoog. Geen grote stalen hekken, geen camera's overal, geen zichtbare beveiligers, de gouverneur kan blijkbaar veilig in zijn ambtswoning leven zonder een overkill aan bewaking. We wandelen ook even langs de kade waar de luxery-liners liggen. Er liggen er meer dan in Skagway en ook grotere. De Holland Amerika Lijn doet het hier goed met meerdere schepen aan de kade.
's Middags bezoeken we de Mendenhall Gletsjer. Een gletsjer die permanent bij Juneau ligt terwijl de baai van Juneau nooit bevriest. Dat laatste is te danken aan de warme golfstroom die langs Juneau stoomt. Juneau is ook op ander aspecten uniek. Het is de enige hoofdstad van een Amerikaanse staat die niet per auto te bereiken is. Juneau is alleen te bereiken per boot of per vliegtuig. In Alaska is men al jaren bezig te proberen de hoofdstad te verplaatsen, maar tot nu toe is dat niet gelukt. Juneau geeft zich niet gewonnen.
De Mendenhall gletsjer ligt mooi te glimmen in de zomerzon als wij er aankomen. We komen er niet alleen aan, met ons komen er busladingen toeristen aan. We vrezen het ergste in termen van file-lopen naar de gletsjer, maar dat blijkt gelukkig mee te vallen. Er zijn meerdere wandelpaden en de wandelingen strekken zich over een behoorlijke lengte uit. We wandelen eerst naar het uitkijkpunt voor de gletsjer. Vanaf een afstand kun je naar de gletsjer kijken over een meertje met ijsschotsen erin. Het is er wat druk omdat er een groep fotografen zit die een oefensessie heeft samen met een wat meer professionele groep die een cataloguscollectie kleding moet fotograferen. Ze lopen ons niet in de weg.
Na de gletsjer wandelen we het pad naar de Nugget waterval. Hoe dichterbij je komt hoe imposanter de waterval wordt. Het aanzicht, de hoeveelheid water die neerstort, het lawaai dat daarbij vrijkomt en het gespat van het water. Ongeveer 3200 gallon water per seconde wordt door de waterval uitgespuugd. Het is een indrukwekkende hoeveelheid water die elke seconde in het meer stroomt. We kunnen heel dichtbij de waterval komen op een kleine strandje in het meer bij de gletsjer en de waterval. Van dichtbij is de waterval misschien nog wel indrukwekkender dan de gletsjer.
Als we weg willen gaan wordt er plots beer-alarm gegeven. We denken eerst aan een ietwat overdreven reactie van het parkpersoneel, maar er blijkt een jonge beer in de omgeving. En dan wil iedereen kijken, wij ook. Dus we proberen goede plaatsen aan de railing van het pad te krijgen waar de beer naast loopt en de beer loopt op 3 meter afstand voorbij. Uiteindelijk kan hij weg uit de omheining en dan moet het publiek even opzij. Esmée staat op de goede plek om de beer te filmen. Het wordt een prachtig filmpje waarbij je de park-rangers duidelijk aanwijzingen hoort geven aan het publiek. Het was al een mooie dag met prachtig weer, een mooie gletsjer en een prachtige waterval, maar met een beer zo dichtbij wordt het extra speciaal. Al met al lopen we vandaag zo'n 11 kilometer, dus vinden zelf dat we heel goed bezig zijn.
Na deze geweldige middag willen we nog even wat inkopen doen en anders dan we verwacht hadden blijken ze in Juneau ook grote supermarkten te hebben, zoals Walmart en Fred Meijers. Juneau blijkt sowieso veel groter dan we vooraf dachten en alleen in het oude centrum is het super-toeristisch. De rest van Juneau is heel modern en relaxt.
's Avonds zoeken we een leuke eergelegenheid en we hebben gelezen dat Zephyr de place to be is. We bekijken de kaart en kunnen er niet echt warm van worden.
Even verder in de straat is een restaurantje dat druk bezocht wordt en de kaart ziet er ook interessant uit. The Rookery heet het tentje en het is wat ons betreft een echte aanrader. Ze hebben grote en kleine gerechtjes en de serveerster legt uit dat veel mensen combinaties van kleine gerechtjes maken of een groter gerecht kiezen. Wij kiezen voor het laatste en dat blijkt een goede keuze. Esmée heeft een warm artisjok-kaasgerechtje dat op geroosterd brood gesmeerd kan worden. Jos heeft salmon fritters, een soort zalmkoekjes (groot formaat) in een heerlijk tomatensausje. Daarna kiezen we beiden voor een Griekse salade, we hebben af en toe behoefte aan groente omdat die bij veel gerechten slechts marginaal aanwezig is. Ook deze bordjes krijgen onze goedkeuring. We drinken er een sauvingnon blanc bij, die bij de eerste gerechtjes een beetje flets was, maar bij de salade prima past. We zijn enthousiast en we besluiten zelfs tot een Amerikaans toetje, cake en koffie. We horen dat dit restaurantje nog maar pas bestaat. Eerst was het alleen een koffietentje dat vooral 's middags veel klanten had, maar ze wilden meer en ze vonden een goede kok uit Juneau die voor zichzelf wilde beginnen en nu heeft deze nieuwe combi een groeiende schare fans. Wij voegen ons erbij.
Reageer hier