Eigenlijk moeten we om 5 uur 's morgens bij de ferry terminal zijn, maar dat lijkt ons iets te vroeg, gezien ons ervaringen met veerboten. Je moet er eindeloos wachten en ze vertrekken doorgaans veel te laat. We besluiten toch iets later te vertrekken. En we zijn natuurlijk ruim op tijd voor vertrek, zelfs als we nog even benzine tanken en op het gemak rijden. Het inladen van de boot is even onbegrijpelijk als voorheen. Je wordt ergens geparkeerd en ogenschijnlijk staat alles door elkaar heen en in alle richtingen geparkeerd. We zitten eerst nog even binnen, het is slechts 12 graden als we aan boord gaan, maar na een stevig ontbijt aan boord (roerei, bacon, worstjes, hash browns en toast en cheese omelet met een halve kilo kaas, baked patatoes en toast en twee flinke bakken stevige koffie) zijn we toe aan een slaapje op het zonnedek. De zon is weer flink aanwezig en opnieuw genieten we van het uitzicht, als we niet nog even een oogje dicht doen tegen het felle zonnetje, vanwege het overvloedige ontbijt of vanwege het korte nachtje.
Half twaalf zijn we in Haines waar we onmiddellijk een kijkje gaan nemen bij Chilkat Lake en de gelijknamige rivier. Geen beren deze keer en er wordt als wij er zijn slechts één zalm gevangen, terwijl de officiële tellingen aangeven dat er minstens 120 langs gezwommen moeten zijn. De vissers jutten elkaar op, "hoe kan je niks vangen als er minstens 120 langs gezwommen zijn?", maar je kunt het niet afdwingen.
We bezoeken nog even het dorp, vinden nog een cache in het bos en rijden richting Haines Junction. Onderweg stoppen we nog even bij een van de fish-wheels. We hebben nog nooit een zalm in een van deze vistuigen gezien, maar we zien als deze wordt leeggehaald dat er heel wat zalmen inzitten. Deze zalmen hebben geluk, ze worden alleen geteld (mannetjes en vrouwtjes) voor wetenschappelijk onderzoek en dan weer de rivier ingezet. We spotten ook nog wat bald eagles, die in dit deel van Alaska veelvuldig broeden.
Het valt ons onderweg op dat er overal minder sneeuw ligt dan vorig jaar. De toppen van de bergen zijn groener en het is een flink stuk warmer. Hadden we hier vorig jaar nog een trui nodig, nu kunnen we in een t-shirtje makkelijk buiten zijn. Op deze manier ziet alles er anders - en eerlijk gezegd ook wat minder spectaculair - uit dan vorig jaar.
In Haines Junction nemen we onze intrek in de Cozy Corner, een motel dat ons vorig jaar eigenlijk niet was opgevallen, maar dat heel centraal ligt en heel grote, schone en met $90,= betaalbare kamers heeft. Na een biertje in de avondzon eten we een hapje bij een van de weinige eetgelegenheden in dit plaatsje dat in 1948 werd gesticht toen de Alaska highway werd aangelegd. Het is nu een knooppunt van twee wegen, met drie benzinepompen, enkele motels en twee restaurants. Het belangrijkste ontmoetingspunt is de bakkerij, waar iedereen van heinde en verre naar toe komt.
Gezien het korte nachtje van vannacht wordt het vandaag geen latertje.
Reageer hier
