‘s Ochtends kunnen we een ontbijtje ophalen in de lobby. Vorig jaar waren het heerlijke kaasbroodjes kunnen wij ons nog herinneren maar nu zijn het mierzoete donuts en blueberry muffins. De host is vriendelijk en geeft ons een plattegrond van de stad en vertelt dat we de echte Alaska souveniers kunnen herkennen aan de afdruk van een beer of een hand. Al het overige is made in China. En zo leren we dus weer iets bij.
We besluiten vandaag eerst langs de universiteit te rijden: gewoon even kijken hoe het er hier in Fairbanks uitziet. Het sis een echte campus-universiteit zoals je er veel in Amerika ziet, met alle faciliteiten, inclusief studentenhuisvesting, op de campus. Vooral opvallend is het dat de universiteitsgebouwen niet duidelijk zijn onderverdeeld per studierichting, maar vooral getooid gaan met de naam van een nationale of regionale beroemdheid. Daarna gaan we langs het museum. En het blijft bij er langs gaan want de tentoonstelling heeft niet onze belangstelling. Amerikaanse geschiedenis is meestal erg gericht op de directe omgeving en we hebben niet echt de behoefte om alles te weten te komen van leven onder koude arctische omstandigheden. Dit museum heeft zeker geen klassieke of moderne kunst en dat willen we in een museum graag zien.
Op deze “zie ons eens toeristisch doen dag” willen we natuurlijk ook de Alaskaanse economie steunen en brengen een bezoek aan de grootste sport- en outdoorzaak van Alaska: Beaver (waar zou de Nederlandse Bever zijn ideeën hebben opgedaan? Onze missie slaagt hier goed, nieuwe hardloopschoenen en een sportjack voor Jos en heuse “Billy Goat Shoes” voor Esmée. We vervolgen onze weg naar downtown waar we eerst een bezoek brengen aan het visitor center. In totaal is dit onze 14e vakantie in de USA en we hebben al heel wat visitors centers gezien, maar deze in Fairbanks is meteen onze favoriet. Naast de gebruikelijke folders en informatie over hotels etc hebben ze hier een boekenkast vol met boeken over Alaska staan die je kunt raadplegen. Daarnaast hebben ze van veel gebieden, of misschien is het wel van heel Alaska, detail en hoogtekaarten om te hiken. Ze hebben er een paar centen in geïnvesteerd, want het ziet er ook fantastisch uit. Ze hebben zelfs een klassiek vliegtuig in de hal opgehangen, kosten noch moeiten gespaard.
Daarna is het een rondje door de stad wandelen in het centrum, want dat moet heel gezellig zijn met veel winkeltjes en een bezoek brengen aan de toeristenmarkt die vooral biologische groente heeft. We zijn redelijk snel uitgekeken en besluiten te gaan wandelen. We zien een trail van 8 caches op de kaart en zonder de omschrijving te lezen gaan we richting startlocatie. Het blijkt een ski, langlauf en biatlon-circuit te zijn met behoorlijke hoogteverschillen, onduidelijke paden, geen bewegwijzering en erg veel muggen te zijn. We dachten een uurtje te wandelen maar zijn er bijna 3 uur mee zoet geweest. We zien onderweg twee keer een Moose, een flink beest. Misschien twee keer dezelfde? Beide keren gaat de Moose er vandoor als hij ons opmerkt.
We belonen onszelf met weer een rondje Danny’s, pikken nog wat caches bij de luchthaven op en zijn dan rond half 11 weer in het hotel terug. Eerst een biertje en wat tv kijken - het is sharks week op Discovery - en dan ons eens verdiepen in de Dalton Highway die vanaf Fairbanks naar het 667 km noordelijker gelegen Deadhorse en de olievelden van PrudhoeBay loopt, waar de huurauto niet mag komen. We zullen zien hoever wij zullen komen, of durven gaan. De weg is eigenlijk verboden terrein voor alle huurauto’s, hoewel onduidelijk is vanaf waar. Veel mensen kennen de weg alleen van de serie over de stoere Alaskaanse truckers die deze weg ook berijden als er sneeuw en ijs ligt, ice-truckers. Het is nu zomer en behoorlijk warm voor Fairbankse begrippen, wij zullen zulke avonturen dus niet gaan beleven.
Reageer hier
