Dag 25: zaterdag 10 augustus 2013, Anchorage - Hope

Vandaag staat in het teken van een fietstocht bij Johnson Path. Een geocache event dat speciaal voor ons als dutchies is georganiseerd. We vertrekken uit Anchorage en de regen valt met bakken uit de hemel. Voor Nederlandse cachers zou dit mogelijk een reden zijn om niet te gaan, maar Alaskanen uit de buurt van Anchorage zijn gewend aan een beetje water. Dus iedereen is er gewoon en we ontmoeten een uitgelaten groep geocachers, die er allemaal zin in hebben. Uiteraard kan de groepsfoto niet ontbreken en als we wegfietsen klaart het langzaam op. Dat wil niet zeggen dat je droog kunt geocaching, want alles in de omgeving is kleddernat. Dus bij het beklimmen van een eerste heuveltje over een afstand van 150 meter door manshoog struikgewas is Jos' broek doorweekt (zijn jack is waterdicht) en als gevolg daarvan sijpelen de schoenen ook vol. De cache wordt gevonden en het is belangrijk daarbij te zijn. Niet gezien is hier niet gelogd! Sommige Nederlandse cachers zouden hier grijze haren van krijgen 😜. Gelukkig is het parcours zo gepland dat we bijna de hele weg omlaag gaan. Anders was het toch een heel gedoe geweest op een te klein fietsje met een slechte schakeling. Het weer is inmiddels opgeknapt en langzaam wordt het warm omdat het zonnetje is doorgebroken. We vinden een hoop caches en tussentijds hebben we voldoende tijd om te socializen met de andere cachers. Een van hen, Louise, hebben we ook al op het mini-event ontmoet in Seward. Ze is helemaal enthousiast dat ze ons al eerder heeft ontmoet. Alaskanen blijken makkelijke mensen die makkelijk contact maken, veel voor elkaar overhebben en je onmiddellijk het gevoel geven dat je welkom bent. Dit maakt een dagje cachen met Alaskanen meer dan aangenaam. Aan het eind van de dag bezoeken we het dorpje Hope, een klein dorp aan de overkant van Knik Arm bij de Cook Inlet. Zoals overal in Alaska zijn er veel mensen die in dit seizen op zalm vissen. We rijden op het gemak terug en eten 's avonds een salade met zalm- en kalkoenburgers. We evalueren de dag bij de immens grote tv, terwijl Esmee Patti inwijdt in GDAK. Het zou ons niet verbazen dat de Nederlandse ontwerper van GDAK binnenkort verzoeken en vragen uit Alaska krijgt, dus Wout berijd je maar voor. We slapen binnen no time. Morgen weer vroeg op voor het volgende event, dat ook al voor de dutchies is georganiseerd: we gaan er op de ATV op uit!