dag 26: zondag 11 augustus 2013, Achorage - Eklutna Lake Park

We moeten er weer vroeg uit omdat we vandaag hebben afgesproken bij Eklutna Lake. Hier is een meet and greet/flashmob geocache event ter ere van ons vertrek terug naar huis. We gaan een deel van deze trail met caches doen, deels te voet en deels per ATV. Een ATV lijkt nog het meest op een Quad, een vierwiel-aangedreven motorvoertuig geschikt voor ruw terrein. Robert en Pati hebben er een te leen van hun vriend Cap. Hij gaat niet mee op deze trail omdat hij laatst een fietsongeluk heeft gehad waarbij hij zijn ribben heeft gekneusd, of zelfs gebroken. Hij kan vandaag dus niet mee, maar is graag bereid om zijn ATV uit te lenen aan ons. We hebben natuurlijk nog nooit op zo’n ding gereden en het valt dan ook niet mee om er het goede gevoel bij te krijgen. Esmée wordt er niet erg blij van. We hebben natuurlijk vooraf weer de gebruikelijke fotosessie en - ook gebruikelijk - iets lekkers vooraf. Er is banana bread voor jongens en banana bread voor meisjes. Als we naar het verschil vragen is het antwoord simpel: ”for girls, no nuts!” We vertrekken in de regen, maar ook vandaag zal het langzaamaan droger worden. We wandelen een deel van de trail en vinden zo snel een tiental caches. Dan vertrekken we met de ATV’s naar het eind van de trail. Robert geeft Esmée rijles en Pati stapt bij Jos achterop. Dat laatste is niet geheel zonder gevaar omdat Jos nog weinig ervaring heeft met dit soort voertuigen. Het duo belandt dan ook al snel in een greppel langs de weg. Een geluk bij een ongeluk is dat het aan de goede kant van de weg gebeurde, aan de andere kant had dit duo in het water van het meer gelegen. We laten het chaufferen voorlopig even aan Robert en Patti over en dat gaat een stuk vlotter en veiliger. We hebben gezelschap van Fuzzybelly (Scott) en zijn vrouw Rosi, die samen een UTV (utility terrain vehicle) hebben geleend. Dit is een soort golfwagentje voor ruw terrein. Esmée mag er een tijdje in rijden, samen met Patti. De dames hebben het goed naar hun zin. Aan het eind van de weg van 13 mijl klimmen we te voet een stuk naar de gletsjer in dit park, maar de weg er naartoe is te glibberig vanwege de vele regen van de afgelopen dagen, we zien de gletsjer dus alleen van een afstandje. Eklutna Lake Park is een prachtig park met veel afwisseling en ruimte voor veel verschillende activiteiten. We komen steeds meer mensen tegen die er kamperen, fietsen, kajakken en wandelen. De meesten zien er net zo uit als wij, onder de modderspetters door de modder en plassen die overal liggen. Omdat het zondag is en de meesten de andere dag weer moeten werken, stoppen we wat vroeger dan de vorige dag. Iedereen wil toch rond 6 uur weer in Anchorage zijn. Op de terugweg probeert Jos toch weer een stuk te rijden, deze keer op de ATV van Robert, die wat kleiner is dan die van Cap en daarop krijgt hij al snel zijn zelfvertrouwen weer terug. Het moeilijke stuk laat hij echter graag aan Patti over. Esmée zit achterop bij Robert, en die kent de ATV en scheurt er behoorlijk op los met zo’n 25-30 mijl per uur over een kronkelige dirtroad vol plassen en kuilen. Als Fuzzybelly en Rosi de UTV hebben teruggebracht bij de eigenaren Tom en Victoria, wil Victoria van Jos weten of hij er ook even in wil rijden. Tom zegt dat ze dat niet eens hoeft te vragen en moedigt Jos aan om een ritje te maken. Hoewel aanmoedigen niet echt nodig is. Dit kleine terreinmonster is duidelijk meer geschikt voor beginnende terreinrijders en Jos scheurt dan ook een rondje over een onverharde weg van de parkeerplaats naar het begin van de trail en terug. Dit is echt fun! Dan laden we alles weer op de trailers en na uitvoerige “hugs” keert ieder weer huiswaarts. Wij gaan met Patti en Robert een Steak eten bij het dichtbij gelegen Steakhouse. De gerechten zijn heerlijk - steak, sirloin filet mignon en gamba’s - en het is een goede afsluiter van het weekend met Robert en Patti. Daarna is het voor ons tijd om ons hotel op te zoeken - uiteraard na veel hugs and kisses - waar we onze bagage zullen moeten her-organiseren tot reisbaar formaat. Dat is iedere keer weer een hele prestatie omdat we in de vier weken van reizen, steeds weer kleine tasjes vullen met van alles en nog wat. Uiteindelijk zal het ons ook deze keer lukken om alles weer terug te brengen tot twee koffers en een grote reistas met de laptop-tas en een trolley voor de handbagage. We zijn moe en willen het dus niet te laat maken, maar al met al is het toch weer 12 uur als we gaan slapen.