Dag 9: donderdag 25 juli 2013, McCarthy - Glenallen

Vandaag vertrekkend we uit McCarthy en komt er een eind aan ons bijzondere verblijf bij de Kennicot River Lodge. We hebben er goed gehad en hebben er prachtiger dingen meegemaakt, een wandeling over de gletsjer, een beren-barbecue met feest, een vliegtocht over de glaciers, en een heerlijk etentje in een van de toprestaurants (sommigen zeggen zelfs het beste restaurant) van Alaska.

Rond 11 uur vertrekken we op het gemak, nadat we onze gastheer Brad en zijn vriend Jamie hebben bedankt voor hun goede zorgen. Als je ooit deze kant op gaat dan is een verblijf in de Kennicott River Lodge echt een aanrader. We vertrekken ook op tijd want de lodge wordt nu bewoond door mensen die wel heel erg aanwezig zijn, en dat in de vroege ochtend. Overweldigend hoe deze mensen binnen kunnen komen met 4 man direct alle kasten opentrekken, hun spullen er inzetten, en direct zoveel ruimte innemen dat ieder ander stilletjes afdruipt.

We tuffen op het gemak de 50 Miles terug en arriveren rond 13:30 uur in Chitina, nadat we de fishfalls hebben gezien bij de brug over de Chitina river. We zoeken en vinden wat caches, eentje dank zij de bereidwillige medewerking van een kokshulp van het restaurant, die precies weet wat we zoeken en er een oude koelkast voor opzij sleept (geen ander mens kan deze cache vinden volgens ons) en besluiten dan de lunch in het restaurant te gebruiken. Ham and cheese sandwich, frietjes en sla. Allemaal lekker klaargemaakt en dus kunnen wij met een vol buikje weer onderweg.

We vinden nog een paar caches, ondanks de muggen de ons lek prikken en dan rijden we het donkere weer tegemoet. We horen zelfs het gerommel van de onweer. Geen nood, we zijn bijna op de plek van bestemming. Het regent onderweg, maar als we aankomen in Glenallen is het weer droog. We hebben een cabin bij de Northern Lights Camping, waar we vorig jaar ook sliepen. Een fraaie blokhut met een badkamer die we moeten delen met degene die naast ons komt wonen. Het lijkt erop dat we geen buren krijgen en de badkamer dus voor mezelf alleen hebben. We doen dit keer de magnetron-test en proberen de kwaliteit van de Amerikaanse snelle hap; na gisteren kan alles alleen maar tegenvallen en dan kan je net zo goed een kant en klaar maaltijd gebruiken. Morgen door naar Tok, waar het hotel nog even wilde proberen onze reservering ongedaan te maken - ze hadden zich vergist en moesten helaas afzeggen. Een mooi mailtje van Esmée dat het vast een vergissing moest zijn omdat we al weken geleden een bevestiging van onze reservering hadden ontvangen zorgde voor een poeslief antwoord, dat ze ons graag willen ontvangen. Tja, ook dat is Alaska. @Anna: Jos is onze huisfotograaf & schrijver.
Reageer hier